برای اکثر مردم، نیش زنبور فقط باعث ایجاد درد و سوزش موقت در محل گزیدگی است. اما برای برخی دیگر، نیش زنبورعسل باعث حساسیت و واکنش آلرژیک شده که شدت آن می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
در موارد شدید، حساسیت به نیش زنبورعسل می تواند باعث واکنش آلرژیک آنافیلاکسی شود.
علائم این واکنش آلرژیک شدید می تواند متفاوت باشد، مجموعه علائمی شامل کهیر، تورم گلو یا زبان، برافروختگی پوست، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه و موارد دیگر نیز میباشد.
در این مقاله به علل، علائم و درمان آلرژی حساسیت به نیش زنبورعسل می پردازیم.
پس با ما همراه باشید.
تقریباً 5 تا 7.5% از افراد، در طول زندگی خود واکنش آلرژیک شدید و حساسیت به نیش زنبورعسل و دیگر حشرات را تجربه می کنند و در زنبورداران، این خطر به 32 درصد می رسد.
بسیاری از افرادی که به نیش حشرات واکنش نشان می دهند، یک واکنش تحریکی خفیف تا متوسط به شکل قرمزی و تورم موضعی را تجربه می کنند.
ولی برای اقلیت کوچکی از مردم، واکنش آلرژیک می تواند بسیار شدیدتر باشد و نیاز به درمان فوری پزشکی داشته باشد.
جالب است بدانید که زهر زنبورهای عسل، زنبورهای کاغذی و ژاکتهای زرد شدیدترین واکنشهای آلرژیک را ایجاد میکنند.
هنگامی که زنبور نیش می زند، نیش تیز و خاردار آن در پوست باقی می ماند و می تواند تا یک دقیقه پس سم آزاد کند.
جالب است بدانید که زهر زنبور عسل، حاوی پروتئین هایی است که سلول های پوست و سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه حتی اگر فردی به این سم حساسیت نداشته باشد، باعث درد و تورم در محل نیش می شود.
ولی در افرادی که به نیش زنبور آلرژی دارند، زهر، واکنش شدیدتری در سیستم ایمنی بدن ایجاد می کند.
اگر فردی حساسیت داشته باشد، نیش زنبور باعث می شود که سیستم ایمنی بدن، نوعی آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین (immunoglobulin E (IgE)) تولید کند که از بدن در برابر مواد خطرناک مانند ویروس ها و انگل ها محافظت می کند.
در واقع (IgE)که در واکنش های آلرژیک نقش دارد، با آلرژن ها تعامل می کند و باعث ایجاد واکنش های آلرژیک مانند تورم، قرمزی، خارش و مشکلات تنفسی می شود.
اگر دوست دارید بیشتر درباره این موضوع بدانید میتوانید “نیش زنبورعسل | وقتی زنبورعسل نیش میزنه چیکار کنیم؟” را مطالعه کنید.
علائم حساسیت به نیش زنبورعسل بسته به توان فیزیکی افراد متفاوت است. یک فرد ممکن است مدت کوتاهی پس از نیش زدن توسط زنبور عسل، واکنش خفیف، متوسط یا شدید داشته باشد.
در افراد خاصی، نیش زنبور می تواند باعث واکنش آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) شود که یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.
علائم آنافیلاکسی، به سرعت ایجاد می شود که شامل موارد زیر می باشد:
افرادی که واکنش آلرژیک شدید به نیش زنبور دارند، در دفعه بعد که دچار گزیدگی می شوند، ۲۵ تا ۶۵ درصد احتمال آنافیلاکسی دارند.
پس با پزشک یا متخصص آلرژی خود در مورد اقدامات پیشگیرانه مانند ایمونوتراپی (“شات آلرژی”) صحبت کنید تا در صورت گزش مجدد از واکنش مشابه جلوگیری کنید.
به طور کلی، حشراتی مانند زنبورها، تهاجمی نیستند و فقط برای دفاع از خود نیش میزنند، با این حال برخی از انواع زنبورها مانند زنبورهای عسل آفریقایی، بیشتر از سایر زنبورها، نیش میزنند. در برخی موارد، فرد یک کندو یا ازدحام زنبورها را مختل میکند و مورد چندین گزش قرار میگیرد.
به این نکته توجه داشته باشید که اگر بیش از ده بار گزیده شوید، تجمع زهر ممکن است در بدن شما واکنش سمی ایجاد کند و به شما احساس بیماری دهد.
که علائم و نشانه های آن عبارتند از:
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
احساس سرگیجه یا غش
سردرد
تشنج
تب
نیشهای متعدد ممکن است در کودکان، سالمندان و افرادی که مشکلات قلبی یا تنفسی دارند، نیاز به اورژانس پزشکی داشته باشد. پس اگر چندین بار دچار گزش زنبورعسل شدید و یکی از علائم گفته شده در بالا را داشتید، حتما آن را جدی بگیرید.
اگر نیش زنبور با علائم شدید همراه نباشد، نیاز به مراجعه به پزشک نمی باشد.
اگر واکنش منفی به نیش زنبور داشتید، پزشک ممکن است از آزمایش آلرژی خون یا تست حساسیت پوستی استفاده کند تا ببیند بدن شما، بهویژه سیستم ایمنی شما، به زهر زنبور چگونه واکنش نشان میدهد.
پزشک شما، نمونه کوچکی از خون را از رگ شما می گیرد تا آن را در آزمایشگاه آزمایش کند.
در واقع این آزمایش نحوه واکنش آنتی بادی های خون شما به یک آلرژن را اندازه گیری می کند.
پزشک شما، مقدار کمی از زهر زنبور عسل را زیر پوست شما تزریق می کند.
در واقع اگر آلرژی داشته باشید، در طی آزمایش پوستی، برآمدگی در محل تزریق ایجاد خواهد شد.
تست آلرژی به نیش زنبور، یکی از روشهای مهم برای تشخیص حساسیت به نیش زنبورعسل است که میتواند به شناسایی افرادی که این مشکل را دارند کمک کند تا بتوانند اقدامات پیشگیرانه مناسب را انجام دهند.
پس آن را جدی بگیرید.
اگر زنبوری شما را نیش زد و واکنش آلرژیک داشتید، وقت آن است که این واکنش ها را جدی بگیرید.
زیرا نمی توان گفت که پاسخ بعدی شما به یک نیش، چقدر بد خواهد بود.
پس اگر به تست آلرژی، واکنش نشان دهید، می دانید که نیش زنبور را جدیتر بگیرید و به دنبال درمان پیشگیرانه باشید.
در نظر داشته باشید که مشورت با یک پزشک متخصص، بهترین راه برای دریافت مراقبت های مورد نیاز است.
بسیاری از بیماران به پزشکان خود می گویند که هیچ سرنخی ندارند که کدام حشره آنها را نیش زده است.
اگر این موضوع برای شما صادق است، چگونه میدانید که واقعاً باید از کدام حشرات گزنده اجتناب کنید؟
تست آلرژی می تواند این اطلاعات مهم را در اختیار شما قرار دهد و می توانید یاد بگیرید که به کدام حشرات گزنده (زنبورهای عسل، زنبورها، هورنت ها و غیره) حساسیت دارید.
با توجه به خطراتی که حساسیت به نیش زنبورعسل میتواند به افراد وارد کند، اهمیت دارد که افراد آموزشهای لازم را در خصوص مواجه با آن در شرایط مختلف و درمان آن دریافت کنند.
از آنجایی که حساسیت به نیش زنبورعسل ممکن است برای برخی افراد خطرناک باشد، بهتر است که همه افراد اطلاعات کافی در این زمینه را داشته باشند تا در صورت واقع شدن در چنین وضعیتی، بتوانند به درستی و به موقع واکنش نشان دهند.
از این رو، آموزشهای درمان گزیدگی با نیش زنبور باید به صورت گسترده و موثر ارائه شود تا افراد بتوانند از این اطلاعات بهترین استفاده را برای حفظ سلامتی خود داشته باشند.
پس از نیش زنبورعسل، در اسرع وقت نیش را بردارید و مراقب باشید که کیسه زهر را فشرده نکنید.
زیرا برداشتن نیش، میزان سم آزاد شده در جریان خون را محدود می کند.
البته در نظر داشته باشید که علائم و حساسیت به نیش زنبورعسل، طی چند روز بهبود می یابد پس در صورت علائم خفیف، لزومی ندارد به پزشک مراجعه کنید.
اگر پس از دریافت نیش زنبورعسل دچار واکنشهای آلرژیک شدیدی شدید، فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
بیشتر نیش زنبورعسل فقط علائم خفیف و موقتی ایجاد می کند که افراد می توانند در خانه آن را درمان کنند.
حتی کسانی که واکنشهای متوسطی را تجربه میکنند معمولاً نیازی به مراقبت فوری پزشکی ندارند. با این حال، اگر نگران واکنشهای بعدی حساسیت به نیش زنبورعسل هستید، ممکن است بخواهید با پزشک صحبت کنید.
اما فردی که پس از نیش زدن زنبورعسل، آنافیلاکسی را تجربه می کند، حتما باید به اورژانس مراجعه کند تا علائم آلرژیک، سلامتی وی را تهدید نکند.